بهترین دمنوش برای دیابت

اگر دیابت دارید، عادت خواهید داشت که دائماً رژیم غذایی خود را کنترل کنید تا از علائم خود مطلع شوید. در حالی که ممکن است در ابتدا تنظیم رژیم غذایی دشوار باشد، اما برای حفظ کیفیت خوب زندگی ضروری است. با افزودن دمنوش های خاص به رژیم غذایی خود، می توانید از رژیم مدیریت دیابت خود حمایت بیشتری کنید.

دمنوش ها می توانند چندین فواید مرتبط با سلامتی از جمله مدیریت وزن، بهبود سلامت قلب و عملکرد شناختی بهتر را افزایش دهند. انتخاب درست دمنوش همراه با دوز مناسب ممکن است به افرادی که دیابتی هستند یا در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارند، کمک نماید. یک مطالعه اخیر نشان داد بیمارانی که چهار فنجان دمنوش یا بیشتر در روز مصرف می‌کنند شانس بیشتری برای پیشگیری از دیابت نوع2 دارند. مطالعه دیگری نشان داد که نوشیدن بیش از چهار فنجان چای سبز در روز با طول عمر بهتر در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است.

اگر علاقه مند به اضافه کردن دمنوش به رژیم غذایی خود برای کمک به مدیریت دیابت هستید، یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید. اینها به عنوان بهترین دمنوش  برای دیابت شناخته شده اند.

چای سبز

یک مطالعه ژاپنی نشان داد که مصرف زیاد چای سبز (بیش از شش فنجان در روز) خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 33 درصد کاهش می دهد. طبق این مطالعه، این مزیت ناشی از میزان بالای کافئین چای سبز می شود. یک متاآنالیز که 17 کارآزمایی تصادفی‌ و کنترل‌شده را مرور کرد، نشان داد که مصرف چای سبز غلظت گلوکز و هموگلوبین A1c  ناشتا را کاهش می‌دهد و در نتیجه سطح قند خون را کاهش می‌دهد. چای سبز همچنین حاوی غلظت بالایی از آنتی اکسیدان است که می تواند به کاهش یا پیشگیری از التهاب مرتبط با دیابت کمک کند.

 چای بابونه

چای بابونه با فوایدی ، از جمله تنظیم قند خون و افزایش سطح آنتی اکسیدان مرتبط است. مطالعه ای روی 64 فرد مبتلا به دیابت نشان داد شرکت کنندگانی که 5 اونس (150 میلی لیتر) چای بابونه تهیه شده با 3 گرم بابونه را 3 بار در روز بعد از غذا به مدت 8 هفته مصرف کردند، در مقایسه با گروه کنترل، کاهش قابل توجهی در سطح هموگلوبین  A1c و انسولین داشتند.

دمنوش زنجبیل

زنجبیل گیاهی گلدار است که در طول قرن ها برای درمان حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی، سرگیجه، دردهای قاعدگی، آرتریت و پیشگیری از تهوع صبحگاهی استفاده شده است. زنجبیل همچنین برای کاهش وزن و جلوگیری از بیماری حرکت و دریازدگی استفاده شده است. اما فواید زنجبیل برای دیابت چیست؟ چگونه از زنجبیل در دیابت استفاده می شود؟ آیا زنجبیل سطح قند خون را کاهش می دهد؟ بیایید در مورد زنجبیل و دیابت با جزئیات بیشتر بدانیم.

زنجبیل کربوهیدرات و کالری کمی دارد و حاوی مقدار کمی ویتامین و مواد معدنی است. آهن، منیزیم و فیبر دارد. همچنین دارای ویتامین C، B3 و B6 است. فلز روی؛ فسفر؛ فولات پتاسیم؛ ریبوفلاوین؛ و نیاسین به مقدار کمی در آن وجود دارد.

فواید زنجبیل برای دیابت

1. جزء فعال، جینجرول، موجود در ریزوم زنجبیل، به کاهش سطح گلوکز خون، حتی بدون استفاده از انسولین، کمک می کند.
2. به کاهش وزن کمک می کند. افراد دیابتی برای مدیریت دیابت نوع 2 باید وزن مناسبی داشته باشند.
3. تولید انسولین را افزایش می دهد که به طور مستقیم به کنترل سطح گلوکز خون کمک می کند.

چقدر و چند بار زنجبیل مصرف کنیم؟

مصرف 3 تا 4 گرم زنجبیل در روز طبق نظر پزشک توصیه می شود. دوزهای پایین تر ممکن است موثر نباشد. حداقل به مدت سه ماه روزانه مصرف کنید تا خواص زنجبیل را ببینید.

زنان باردار نباید بیش از 1 گرم زنجبیل مصرف کنند و ابتدا باید با پزشک خود مشورت کنند.

خطرات مصرف بیش از حد زنجبیل برای دیابت

1. اگر بیش از 5 گرم زنجبیل مصرف کنید، ممکن است عوارض جانبی مانند تحریک پوست، ناراحتی معده، اسیدیته و افزایش خطر خونریزی را تجربه کنید.
2. اگر از زخم، بیماری التهابی روده یا سنگ کیسه صفرا رنج می برید، قبل از مصرف زنجبیل یا مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.
3. اگر برای مشکلات مرتبط با کبد دارو مصرف می کنید، آزمایش عملکرد کبد را انجام دهید زیرا زنجبیل در عملکرد کبد اختلال ایجاد می کند.
4. زنجبیل به کاهش سطح گلوکز خون کمک می کند. اگر زنجبیل را همراه با داروهای ضد دیابت مصرف می کنید، سطح قند خود را به طور مرتب کنترل کنید.
5. از مصرف زنجبیل در دوران بارداری خودداری کنید زیرا باعث ترشحات رحمی می شود.

چای رویبوس

(تلفظ ROY-boss) یک چای گیاهی قرمز رنگ است که از برگ های درختچه Aspalathus linearis، گیاهی بومی آفریقای جنوبی به دست می آید. بسیاری از مردم از آن به عنوان جایگزینی برای چای سبز یا سیاه لذت می برند. چای رویبوس طعمی شیرین، لطیف و خاکی دارد. حاوی چندین آنتی اکسیدان است که ممکن است به توضیح برخی از مزایای سلامتی چای کمک کند.

7 فواید بالقوه چای رویبوس برای سلامتی

تحقیقات در مورد اثرات چای رویبوس محدود است. با این حال، بر اساس مطالعات موجود، مزایای سلامتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. بدون کافئین

چای رویبوس فاقد کافئین است، که ممکن است آن را به یک منبع مطمئن برای افراد باردار، کودکان و کسانی که به کافئین حساس هستند تبدیل کند.

در حالی که کافئین ممکن است برخی از فواید سلامتی را داشته باشد، همه نمی توانند کافئین را با خیال راحت مصرف کنند. ممکن است با خواب تداخل داشته باشد، اضطراب را تشدید کند و عوارض جسمی مانند بی قراری و تپش قلب ایجاد کند.

کافئین در چای سیاه، چای سبز و قهوه وجود دارد. چای رویبوس جایگزین خوبی برای افرادی است که می خواهند مصرف کافئین خود را کاهش دهند یا به طور کامل از آن اجتناب کنند.

2. تانن کم

چای رویبوس قرمز حاوی مقادیر بسیار کمی تانن است. تانن ها ترکیبات طبیعی هستند که در بسیاری از غذاهای گیاهی از جمله چای سیاه، چای سبز و شراب قرمز وجود دارند.

تانن ها با جذب آهن در بدن، به ویژه آهن غیرهم، که از غذاهای گیاهی به دست می آید، تداخل می کنند.

بر اساس نتایج یک مطالعه در سال 2013، نوشیدن روزانه 6 فنجان چای رویبوس به مدت 6 هفته تأثیر منفی بر وضعیت آهن شرکت کنندگان نداشت.

3. سرشار از آنتی اکسیدان

چای رویبوس حاوی چندین آنتی اکسیدان است که نوع سبز آن دارای سطوح بالاتری نسبت به چای قرمز است. برخی از قابل توجه ترین آنتی اکسیدان های موجود در چای کوئرستین و آسپالاتین هستند.

آنتی اکسیدان ها برای سلامت انسان مهم هستند زیرا از آسیب رساندن رادیکال های آزاد به سلول های بدن جلوگیری می کنند.

مطالعات روی انسان نشان داده است که مصرف چای رویبوس باعث افزایش سطح آنتی اکسیدان ها در بدن می شود، اما اثرات آن اندک بوده و به سرعت از بین می روند.

نتایج یک مطالعه حیوانی بر روی چای رویبوس نشان می دهد که می تواند وضعیت آنتی اکسیدانی کبد را بهبود بخشد.

با این حال، سایر تحقیقات نشان می دهد که چای هیچ تاثیری بر سطح آنتی اکسیدان در خون ندارد.

4. سلامت قلب

آنتی اکسیدان ها برای سلامت قلب مهم هستند، به همین دلیل است که چای رویبوس ممکن است فواید قلبی عروقی داشته باشد. همچنین ممکن است سطح کلسترول را کنترل کند.

در مطالعه‌ای در سال 2011، 40 نفر در معرض خطر بیماری‌های قلبی عروقی به مدت 6 هفته روزانه شش فنجان چای رویبوس می‌نوشیدند.

در پایان این دوره، شرکت کنندگان سطوح لیپوپروتئین با چگالی کم یا کلسترول «بد» را به طور قابل توجهی کاهش دادند و سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا یا کلسترول «خوب» را در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش دادند.

چای رویبوس همچنین ممکن است با مهار آنزیم مبدل آنژیوتانسینACE) ) که باعث افزایش فشار خون می شود، سلامت قلب را بهبود بخشد. یک مطالعه گزارش کرد که چای رویبوس 30 تا 60 دقیقه پس از مصرف، فعالیت ACE را مهار می کند.

5. مدیریت دیابت

چای رویبوس ممکن است به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا سطح قند خون خود را تحت کنترل داشته باشند و در نتیجه خطر عوارض را کاهش دهند.

تحقیقات حیوانی دریافته است که آنتی اکسیدان آسپالاتین، که در چای رویبوس وجود دارد، دارای پتانسیل ضد دیابت است.

آسپالاتین همچنین ممکن است به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا خطر التهاب عروقی و آترواسکلروز را کاهش دهند. این هر دو عاملی هستند که در ایجاد مشکلات قلبی نقش دارند.

بر اساس گزارش انجمن قلب آمریکا (AHA) افرادی که دیابت دارند دو تا چهار برابر بیشتر از افرادی که دیابت ندارند در اثر بیماری قلبی جان خود را از دست می دهند.

تحقیقات نشان می‌دهد که آسپالاتین به سرکوب التهاب عروقی که از سطح بالای قند خون ناشی می‌شود، کمک می‌کند.

مقدار کمی آسپالاتین در چای رویبوس قرمز وجود دارد، اما در چای سبز تخمیر نشده فراوانتر است.

6. مدیریت وزن

چای رویبوس بدون کالری است، بنابراین ممکن است یک نوشیدنی خوب برای کسانی باشد که سعی در کاهش وزن یا حفظ وزن سالم دارند.

بر اساس نتایج یک مطالعه در سال 2014، چای رویبوس ممکن است با افزایش سطح لپتین برای مدیریت وزن مفید باشد. لپتین هورمونی است که به تنظیم مصرف غذا کمک می کند و سیگنال هایی را به بدن ارسال می کند که غذای کافی دریافت کرده است.

این چای همچنین تشکیل سلول های چربی جدید را متوقف کرده و متابولیسم سریع چربی را تشویق میکند.

7. چین و چروک کمتر

بر اساس برخی تحقیقات، اگر فردی از چای رویبوس به صورت موضعی استفاده کند، ممکن است ظاهر پوست را با کاهش چین و چروک بهبود بخشد.

یک مطالعه در سال 2010 ، ترکیبات آرایشی ساخته شده از عصاره های گیاهی را در پایه ژل مقایسه کرد. عصاره ها جینکو، سویا و مخلوطی از چای و رویبوس بودند.

محققان دریافتند که مخلوط چای و رویبوس در کاهش چین و چروک موثرتر است، در حالی که جینکو برای مرطوب کردن پوست بهترین است.

با این حال، بعید است که نوشیدن چای رویبوس فواید قابل توجهی برای پوست داشته باشد.

• سایر مزایای گزارش شده

برخی از مردم از نوشیدن چای رویبوس برای کمک به درمان موارد زیر حمایت می کنند:

1. آلرژی
2. قولنج
3. مشکلات گوارشی
4. بیخوابی
5. مسائل مربوط به سلامت روان
6. اشتهای ضعیف

با این حال، هیچ مدرک علمی در مورد اثرات چای رویبوس برای این شکایات وجود ندارد.

 چای نعناع

چای نعناع به سادگی با فرو بردن برگ های نعناع در آب جوش تهیه می شود. منتول که عمدتاً از برگ های گیاهان نعناع مانند اکالیپتوس و نعناع استخراج می شود به طور کلی به کاهش سطح قند خون کمک می کند. با این حال، حتی اگر چای نعناع بتواند به طور موثر سطح گلوکز خون را کاهش دهد، برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود تا دمنوش نعناع را به طور منظم بنوشند، زیرا منتول می تواند با داروهای معمول دیابتی باعث آسیب بیشتر شود و یا محدودیت ایجاد کند. علاوه بر این، با کاهش سطح قند خون در سطوح بحرانی می تواند منجر به هیپوگلیسمی شود که خود کشنده است. بنابراین بیماران دیابتی باید زیر نظر پزشک چای نعناع بنوشند.

به غیر از کمک به کاهش سطح قند خون، چای نعناع فواید سلامتی دیگری نیز دارد که آن را به یک نوشیدنی عالی برای همه تبدیل می کند. اول از همه، چای نعناع به تسکین و درمان حالت تهوع ناشی از مصرف بیش از حد غذاهای چرب کمک می کند. به همین ترتیب به درمان سوء هاضمه و درد معده به ویژه مشکلات گاز معده کمک می کند. علاوه بر این، چای نعناع به درمان تهوع صبحگاهی که معمولاً زنان باردار از آن رنج می برند کمک می کند. این تهوع صبحگاهی اغلب در زنان باردار به خصوص در هفته های اول بارداری ایجاد می شود. چای نعناع همچنین به کنترل هیرسوتیسم در زنان یا رشد موهای زاید در صورت، زیر بغل، سینه ها و سایر نواحی بدن کمک می کند. برای نوجوانان، چای نعناع با کمک به کنترل چربی پوست و سم زدایی پوست، برای خشک کردن جوش ها یا آکنه مفید است. بنابراین، چای نعناع به ایجاد پوستی صاف کمک می کند.

با این حال، چای نعناع مانند چای های دیگر که دارای طعم منتول است، به ویژه برای تسکین آسم و سرفه شناخته شده است. منتول دارای خواص طبیعی است که با رقیق کردن مخاط و تسکین سوزش گلو هنگام سرفه، به پاکسازی راه های هوایی مسدود شده با مخاط کمک می کند. در نهایت، نوشیدن چای نعناع به آرامش افراد کمک می کند. به طور کلی به تنظیم متابولیسم بدن برای استراحت و خواب سالم کمک می کند.

 دمنوش دارچین

هنوز مشخص نیست که دارچین برای دیابت مفید است یا خیر. یافته های تحقیقات متفاوت بوده است و انجمن دیابت آمریکا استفاده از دارچین را در درمان دیابت رد می کند. چندین مطالعه کوچک، دارچین را با سطح قند خون بهتر مرتبط دانسته اند. برخی از این تحقیقات نشان می دهد که ممکن است قند خون را با کاهش مقاومت به انسولین مهار کند.در یک مطالعه، داوطلبان به مدت 40 روز از 1 تا 6 گرم دارچین خوردند. (یک گرم دارچین آسیاب شده تقریباً نصف قاشق چایخوری است.) محققان دریافتند که دارچین کلسترول را حدود 18 درصد و سطح قند خون را تا 24 درصد کاهش می دهد. اما در مطالعات دیگر، باعث کاهش قند یا کلسترول خون نشد.

آیا دارچین برای افراد مبتلا به دیابت بی خطر است؟

مگر اینکه آسیب کبدی داشته باشید، خوب است که از آن در غذا لذت ببرید. اگر مشکلات کبدی دارید، مراقب باشید، زیرا مقادیر زیاد دارچین ممکن است آنها را بدتر کند.

 دمنوش هیبیسکوس

این چای ترش و تند نه تنها طعمی طراوت بخش دارد، بلکه می تواند در مدیریت دیابت و سایر مشکلات مرتبط با این بیماری نقش داشته باشد. هیبیسکوس سرشار از پلی‌فنول‌ها، آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل اسیدهای آلی و آنتوسیانین است و به‌ طور قابل توجهی باعث کاهش التهاب بدن، بهبود مقاومت به انسولین، مدیریت قند خون و کاهش فشار خون می شود. و یکی از بهترین دمنوش برای دیابت نوع1 به حساب می آید.

 دمنوش تخم گشنیز

تخم گشنیز در بسیاری از غذاهای سراسر جهان، به ویژه کاری هندی استفاده می شود. این دانه های گرد و کوچک طعم مرکبات منحصر به فردی دارند و به رنگ قهوه ای مایل به زرد یا سبز هستند. آنتی اکسیدان های موجود در دانه گشنیز با کاهش سطح کلسترول خون و کاهش فشار خون باعث سلامت قلب می شود. فیبر موجود در دانه ها متابولیسم لیپیدها را افزایش می دهد. اسیدهای چرب (لینولئیک، اولئیک، و اسیدهای پالمیتیک) و اسانس ها (لینالول، کامفن و ترپن) مسئول خواص هضم کننده و ضد نفخ دانه های گشنیز هستند.

همچنین تخم گشنیز می تواند به کاهش سطح قند خون کمک کند. که با بهبود عملکرد سلول های بتای پانکراس (سلول هایی که انسولین آزاد می کنند و سطح قند خون را تنظیم می کنند) به این امر دست می یابند. مطالعات دیگر نیز استفاده از دانه گشنیز را برای مدیریت دیابت تایید می کند. در یک مطالعه موش صحرایی، عصاره دانه گشنیز نه تنها سطح قند خون را منظم کرد، بلکه سایر عوامل مرتبط با سندرم متابولیک را نیز بهبود بخشید. مصرف منظم دانه گشنیز همچنین می تواند خطر عوارض قلبی عروقی مرتبط با پیش دیابت، دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک را کاهش دهد.

دمنوش زردچوبه

زردچوبه ادویه ای است که از ریشه های آسیاب شده گیاه زردچوبه تهیه می شود. در طول سال ها، زردچوبه به دلیل خواص دارویی آن شناخته شده است. اعتقاد بر این است که دارای طیف گسترده ای از مزایای سلامتی، از جمله تسکین درد و پیشگیری احتمالی از بیماری است. به عنوان مثال، کورکومین، جزء فعال موجود در زردچوبه، ممکن است به پیشگیری از دیابت نوع 2 کمک کند. یک بررسی در سال 2013 نشان می دهد که کورکومین می تواند سطح گلوکز در خون و همچنین سایر عوارض مرتبط با دیابت را کاهش دهد. محققان همچنین دریافتند که کورکومین ممکن است در پیشگیری از دیابت نقش داشته باشد. برای درک بهتر اثرات کورکومین و زردچوبه، آزمایشات بالینی بیشتری بر روی انسان مورد نیاز است.

سایر تحقیقات نشان می دهد که عصاره زردچوبه می تواند به تثبیت سطح قند خون کمک کند و دیابت را قابل کنترل تر کند. این عصاره را می توان در مکمل های بدون نسخه پیدا کرد. همچنین ممکن است فواید سلامت عمومی، مانند کمک به هضم غذا، داشته باشد. هنگامی که کورکومین، جزء فعال زردچوبه، در دوزهای بالا معمولاً بیش از 4 گرم کورکومین در روز مصرف شود می تواند باعث عوارضی از جمله حالت تهوع، سوء هاضمه و اسهال شود. مصرف مکرر مقادیر زیاد زردچوبه ممکن است باعث مشکلات کبدی شود. اگر بیماری کیسه صفرا دارید، باید از مصرف زردچوبه اجتناب کنید. شاید موجب بدتر شدن شرایط شما شود. قبل از استفاده از دمنوش زردچوبه با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند اطلاعات پزشکی شما را ارزیابی کنند و در مورد مزایا و خطرات احتمالی صحبت نمایند.

دمنوش تخم ریحان

در بسیاری از غذاها از ریحان به عنوان گیاهی برای طعم دادن استفاده می شود. ریحان نه تنها طعم بی نظیری دارد، بلکه یک منبع عالی برای تغذیه است. بذر گیاه ریحان نیز خوراکی است. مردم هند و آسیای جنوب شرقی اغلب آنها را در دسرها و نوشیدنی ها مخلوط می کنند و دانه های ریحان در سایر نقاط جهان نیز رایج تر شده اند. دانه های ریحان سرشار از فیبر غذایی هستند. یکی از مزایای سلامتی فیبر این است که به تسکین یا جلوگیری از یبوست کمک می کند، که شایع ترین مشکل گوارشی در ایالات متحده است. این کار را با کمک به حرکت مواد زائد در بدن انجام می دهد و همچنین به میکروبیوتای سالم روده کمک می کند.

همچنین فیبر ممکن است برای افرادی که قصد کنترل وزن خود را دارند مفید باشد. رژیم غذایی با مقادیر کافی فیبر می تواند احساس سیری بعد از خوردت غذا را طولانی تر کند. تحقیقات نشان می دهد که افزایش مصرف فیبر می تواند با کاهش وزن و موفقیت بیشتر در هنگام رعایت رژیم غذایی همراه باشد. همچنین شواهد نشان می دهد که فیبر ممکن است خطر ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری های قلبی عروقی، سرطان روده بزرگ و دیابت نوع 2 را کاهش دهد.

یک مطالعه در سال 2016 نشان می دهد که خواص ضد دیابتی بالقوه ممکن است در دانه های ریحان نیز وجود داشته باشد. عصاره دانه ریحان یک درمان موثر برای موش های دیابتی بود که هم وزن بدن و هم سطح قند خون آنها را کاهش داد. در حالی که امیدوارکننده است، مطالعات بیشتر با استفاده از دانه کامل ریحان برای درک کامل اثرات آن بر انسان ضروری است. دانه های ریحان حاوی ترکیباتی مانند محتویات فنلی و فلاونوئیدها هستند که به نظر می رسد خواص آنتی اکسیدانی دارند.

آنتی اکسیدان ها موادی هستند که می توانند با مولکول های ناپایدار، که به عنوان رادیکال های آزاد شناخته می شوند، که ممکن است به سلول ها آسیب برسانند، مقابله کنند. استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد با بیماری های قلبی عروقی، بیماری های نورودژنراتیو و برخی سرطان ها مرتبط است. شواهد نشان می دهد که دانه های ریحان ممکن است پتانسیل آنتی اکسیدانی بهتری نسبت به سایر دانه ها داشته باشند و بنابراین ممکن است برای سلامتی افراد مفید باشند.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که دانه های ریحان ممکن است خواص ضد باکتریایی امیدوار کننده ای نیز داشته باشند. یک مطالعه نشان داد که این دانه‌ها در برابر چندین باکتری مختلف مؤثر بوده و بیشتر در برابر سودوموناس آئروژینوزا، باکتری که می‌تواند باعث ذات‌الریه شود، مؤثر است.

فواید سلامتی بیشتر دانه های ریحان ممکن است از اسیدهای چرب موجود در آنها ناشی شود. آنها به ویژه حاوی آلفا لینولنیک اسید (ALA)  هستنند. ALA، یک اسید چرب ضروری است. بدن نمی تواند آن را بسازد، بنابراین مردم باید آن را از منابع غذایی تهیه کنند. ALA و همچنین سایر اسیدهای چرب، می توانند یک جزء مفید در یک رژیم غذایی سالم باشند. تحقیقات در مورد دانه های ریحان و فواید بالقوه آنها برای سلامتی نتایج امیدوارکننده ای را نشان می دهد، اما در بسیاری از موارد هنوز در مراحل اولیه است.