دیابت نوع1

دیابت نوع1 چیست؟

 دیابت نوع1 وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی شما سلول های انسولین ساز در لوزالمعده را از بین می برد. به این سلول ها، بتا می گویند. این عارضه معمولاً در کودکان و جوانان تشخیص داده می شود، بنابراین قبلاً به آن دیابت نوجوانی می گفتند.وضعیتی به نام دیابت ثانویه مانند نوع 1 است، اما سلول‌های بتا شما به‌جای سیستم ایمنی بدن شما، توسط چیز دیگری مانند یک بیماری یا آسیب به پانکراس از بین می‌روند. هر دوی اینها با دیابت نوع 2 متفاوت است، که در آن بدن شما آنطور که باید به انسولین پاسخ نمی دهد.

در این مقاله از سایت yarawoundclinic.com قصد داریم تا درباره بیماری دیابت صحبت کنیم پس با ما همرا باشید.

علائم دیابت نوع1

علائم اغلب ضعیف هستند، اما می توانند شدید شوند. که عبارتند از:

• تشنگی شدید
• افزایش گرسنگی (به خصوص بعد از غذا خوردن)
• دهان خشک
• ناراحتی معده و استفراغ
• تکرر ادرار
• کاهش وزن غیرقابل توضیح
• خستگی
• تاری دید
• تنفس سنگین و پر زحمت (پزشک شما ممکن است این را تنفس کوسمائول بنامد)
• عفونت های مکرر پوست، مجاری ادراری یا واژن
• بدخلقی یا تغییرات خلقی
• شب ادراری در کودکی که در شب خشک است

علائم اورژانسی دیابت نوع 1 عبارتند از:

• لرزش و گیجی
• تنفس سریع و پی در پی
• بوی میوه به نفس شما می آید
• شکم درد
• از دست دادن هوشیاری (نادر)

علل دیابت نوع 1

انسولین هورمونی است که به انتقال قند یا گلوکز به بافت های بدن شما کمک می کند وسلول های شما از آن به عنوان سوخت استفاده می کنند.

آسیب به سلول های بتا ناشی از دیابت نوع 1 این روند را از بین می برد. گلوکز به داخل سلول های شما حرکت نمی کند زیرا انسولین برای انجام این کار وجود ندارد. در عوض، در خون شما جمع می شود و سلول های شما گرسنگی می کشند. این باعث افزایش قند خون می شود که می تواند منجر به موارد زیر شود:

کم آبی بدن وقتی قند اضافی در خون شما وجود داشته باشد، ادرار بیشتری می کنید. این روش بدن شما برای خلاص شدن از شر آن است. مقدار زیادی آب با آن ادرار خارج می شود و باعث خشک شدن بدن شما می شود. کاهش وزن، گلوکزی که هنگام ادرار کردن از بین می رود، کالری را با خود می گیرد. به همین دلیل است که بسیاری از افراد مبتلا به قند خون بالا وزن کم می کنند. کم آبی نیز در این امر نقش دارد.

کتواسیدوز دیابتی (DKA): اگر بدن شما نتواند گلوکز کافی برای سوخت دریافت کند، در عوض سلول های چربی را تجزیه می کند. این باعث ایجاد مواد شیمیایی به نام کتون می شود. کبد شما قندی را که ذخیره می کند آزاد می کند تا کمک کند. اما بدن شما نمی تواند بدون انسولین از آن استفاده کند، بنابراین همراه با کتون های اسیدی در خون شما تجمع می یابد. این ترکیب از گلوکز اضافی، کم آبی بدن و تجمع اسید به عنوان کتواسیدوز شناخته می شود و در صورت عدم درمان فوری می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

آسیب به بدن شما: با گذشت زمان، سطوح بالای گلوکز در خون شما می تواند به اعصاب و رگ های خونی کوچک در چشم ها، کلیه ها و قلب شما آسیب برساند. آنها همچنین می توانند احتمال ابتلا به شریان های سفت شده یا تصلب شرایین را افزایش دهند که می تواند منجر به حملات قلبی و سکته شود.

هیچ راهی برای پیشگیری از دیابت نوع 1 وجود ندارد. پزشکان همه چیزهایی که باعث آن می شوند را نمی دانند. اما آنها می دانند که ژن های شما نقش دارند. آنها همچنین می دانند که وقتی چیزی در اطراف شما، مانند یک ویروس، به سیستم ایمنی بدن شما می گوید که پانکراس شما را تحت تاثیر قرار دهند، می توانید به دیابت نوع 1 مبتلا شوید. اکثر افراد مبتلا به دیابت نوع 1 علائم این حمله را دارند که اتوآنتی بادی نامیده می شود. آنها تقریباً در همه کسانی که به این بیماری مبتلا هستند وجود دارند که قند خونشان بالاست. دیابت نوع 1 می تواند همراه با سایر بیماری های خود ایمنی مانند بیماری گریوز یا ویتیلیگو رخ دهد.

عوامل خطر دیابت نوع 1

تنها حدود 5 درصد از افراد مبتلا به دیابت، نوع 1 دارند. این بیماری در مردان و زنان به طور مساوی تأثیر می گذارد.

شما در خطر ابتلا به آن هستید اگر:

• افراد کمتر از 20 سال
• افراد سفیدپوست
• والدین یا خواهر و برادری مبتلا به دیابت نوع 1 داشته باشید

تشخیص دیابت نوع1

اگر پزشک شما فکر کند که دیابت نوع 1 دارید، سطح قند خون شما را بررسی می کند. آنها ممکن است ادرار شما را از نظر گلوکز یا مواد شیمیایی که بدن شما تولید می کند زمانی که انسولین کافی ندارید آزمایش کنند.

درمان دیابت نوع 1

افرادی که دیابت نوع 1 دارند می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. شما باید مراقب سطح قند خون خود باشید. پزشک محدوده ای را به شما می دهد که اعداد باید در آن باقی بمانند. انسولین، غذا و فعالیت های خود را در صورت لزوم تنظیم کنید. همه افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید برای کنترل قند خون خود از تزریق انسولین استفاده کنند.

وقتی پزشک شما در مورد انسولین صحبت می کند، سه چیز اصلی را ذکر می کند:

“شروع” مدت زمانی است که طول می کشد تا به جریان خون شما برسد و شروع به کاهش قند خون شما کند.

“زمان اوج” زمانی است که انسولین بیشترین کار را از نظر کاهش قند خون شما انجام می دهد.

“مدت” مدت زمانی است که پس از شروع به کار ادامه می دهد.

انواع مختلف انسولین :

• انسولین با “عملکرد سریع” در حدود 15 دقیقه شروع به کار می کند. حدود 1 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد و 2 تا 4 ساعت به کار خود ادامه می دهد.
• انسولین با “عملکرد معمولی یا کوتاه مدت” در حدود 30 دقیقه کار می کند. اوج آن بین 2 تا 3 ساعت است و 3 تا 6 ساعت به کار خود ادامه می دهد.
• انسولین با “اثر متوسط” ​​ 2 تا 4 ساعت پس از تزریق وارد جریان خون شما نمی شود. از 4 تا 12 ساعت اوج می گیرد و 12 تا 18 ساعت کار می کند.
• انسولین با “عملکرد طولانی مدت “چندین ساعت طول می کشد تا وارد سیستم شما شود و حدود 24 ساعت طول می کشد.
• ممکن است پزشک درمان شما را با دو تزریق در روز از دو نوع انسولین شروع کند. بعداً، ممکن است به تزریق های بیشتری نیاز داشته باشید.

بیشتر انسولین در یک بطری شیشه ای کوچک به نام ویال عرضه می شود. شما آن را با سرنگی که در انتها یک سوزن دارد بیرون می آورید و به خودتان تزریق می کنید. برخی از انواع در یک خودکار از پیش پر شده عرضه می شوند. پزشک به شما کمک می کند تا نوع و روش تزریق را که برای شما بهترین است انتخاب کنید.

عوارض دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 می تواند منجر به مشکلات دیگری شود، به خصوص اگر به خوبی کنترل نشود. عوارض عبارتند از:

بیماری قلب و عروقی: دیابت می تواند شما را در معرض خطر لخته شدن خون و همچنین فشار خون و کلسترول بالا قرار دهد. اینها می توانند منجر به درد قفسه سینه، حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی شوند.

مشکلات پوستی: افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض عفونت های باکتریایی یا قارچی هستند. دیابت همچنین می تواند باعث ایجاد تاول ،جوش و زخم  شود.

بیماری لثه: کمبود بزاق، پلاک بیش از حد و جریان خون ضعیف می تواند باعث مشکلات دهان شود.

مشکلات بارداری:  زنان مبتلا به دیابت نوع 1 بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس، نقایص مادرزادی، مرده زایی و پره اکلامپسی هستند.

رتینوپاتی: این مشکل چشمی در حدود 80 درصد از بزرگسالانی که بیش از 15 سال به دیابت نوع 1 مبتلا هستند، رخ می دهد. قبل از بلوغ نادر است، مهم نیست که چه مدت به این بیماری مبتلا بوده اید. برای پیشگیری – و حفظ بینایی – قند خون، فشار خون، کلسترول و تری گلیسیرید را به خوبی کنترل کنید.

آسیب کلیه:  حدود 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به بیماری به نام نفروپاتی مبتلا می شوند. شانس به مرور زمان بالا می رود. به احتمال زیاد 15 تا 25 سال پس از شروع دیابت ظاهر می شود. می تواند منجر به مشکلات جدی دیگری مانند نارسایی کلیه و بیماری قلبی شود.

جریان خون ضعیف و آسیب عصبی:  اعصاب آسیب دیده و شریان های سفت شده منجر به از دست دادن احساس و کمبود خون در پاهای شما می شود. این احتمال آسیب دیدگی و زخم پاهای شما را افزایش می‌دهد و بهبود زخم‌ها و زخم‌های باز را سخت‌تر می‌کند. وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است یک عضو را از دست بدهید. آسیب عصبی همچنین می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال شود.

شما می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از بروز عوارض انجام دهید:

• تمام تلاش خود را بکنید تا قند خون خود را کنترل کنید.
• فشار خون و کلسترول خود را کنترل کنید.
• خوب بخورید و ورزش کنید.
• اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید.
• مراقب پاها و دندان های خود باشید.
• معاینات پزشکی، دندانپزشکی و بینایی را به طور منظم انجام دهید.