سریع ترین درمان زخم پای دیابتی

دیابت می تواند به اعصاب و رگ های خونی پا آسیب برساند. این بدان معناست که شما کمتر متوجه آسیب پاهایتان می شوید. یک مشکل پوستی کوچک مانند پینه، تاول یا ترک خوردگی پوست می تواند به زخم بزرگتری تبدیل شود که به آن زخم پا می گویند. زخم‌های پا اغلب روی برآمدگی پا یا پایین انگشت شست پا ایجاد می‌شوند. زخم پا می تواند عفونی شود. اگر عفونت شدید باشد، بافت پا می تواند بمیرد که قانقاریا می گویند. در این صورت ممکن است یک یا چند انگشت پا، قسمتی یا تمام پا و گاهی بخشی از ساق پا قطع شود. همیشه برای درمان مشکلات پا به موقع اقدام نمایید. در غیر اینصورت، یک تحریک جزئی می تواند منجر به یک مشکل بزرگ شود. در ادامه راهکارهایی که برای درمان سریع زخم پای دیابتی کمک می کند را در اختیارتان گذاشته ایم.

سریعترین روش درمان زخم پای دیابت

اقداماتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا مطمئن شوید که زخم های کوچک به مشکلات بزرگ تبدیل نمی شوند. نکته مهم این است که زخمتان را برای علائم عفونت و التهاب زیر نظر داشته باشید. در زیر چند نکته اضافی وجود دارد:

• فوراً بریدگی ها، خراش ها و سایر زخم ها را پیدا کرده و درمان کنید.
• اگر زخم های جدید را فوراً درمان کنید، می توانید قبل از اینکه اوضاع بد شود، مراقبت از آنها را شروع کنید. بنابراین به محض اینکه بریدگی یا زخم پیدا کردید، نکات زیر را رعایت کنید:

1. شستن دستها با آب و صابون
2. شستن زخم با آب گرم
3. فشار وارد کردن برای توقف هرگونه خونریزی
4. استفاده از کرم آنتی بیوتیک و پوشاندن با باند

البته، اگر ندانید که زخم دارید، نمی‌توانید به سرعت آن را درمان کنید. بنابراین اگر از نوروپاتی رنج می برید، مراقب زخم های جدید باشید. دست ها و پاهای خود را هر روز چک کنید، و فراموش نکنید که بین انگشتان پا را نیز چک نمایید. پوشیدن جوراب سفید نیز می تواند کمک کننده باشد. اگر لکه قرمز یا جایی دیدید که جورابتان به پوستتان چسبیده است، پایتان را بررسی کنید تا ببینید آیا زخمی دارید که جدید است یا خوب نمی شود. با مالعه مقاله نشانه اولین زخم پای دیابتی می توانید خیلی سریع از این زخم ها جلوگیری کنید.

بهترین درمان زخم پای دیابتی

درمان تمام زخم ها با مراقبت دقیق از پوست و پا آغاز می شود. بررسی پوست شما بسیار مهم است، به خصوص برای افراد مبتلا به دیابت. تشخیص و درمان زودهنگام زخم پا و انگشت پا می تواند به شما در پیشگیری از عفونت و جلوگیری از بدتر شدن زخم کمک کند.

هدف از درمان زخم پا یا انگشت پا، التیام زخم و تسکین هر گونه درد است. برنامه درمانی هر فرد براساس شرایط پزشکی که باعث ایجاد زخم شده است، متفاوت خواهد بود. اگر نتوانید علت زخم خود را اصلاح کنید، احتمالاً پس از درمان عود می کند.

• چندین عامل کلیدی در درمان مناسب زخم پای دیابتی وجود دارد:

1. پیشگیری از عفونت
2. برداشتن فشار از ناحیه، به نام ( (off-loading)
3. برداشتن پوست و بافت مرده به نام “دبریدمان”
4. استفاده از دارو یا پانسمان بر روی زخم
5. مدیریت قند خون و سایر مشکلات سلامتی
6. پیشگیری از عفونت

چندین عامل مهم برای جلوگیری از عفونی شدن زخم وجود دارد:

• سطح گلوکز خون را تحت کنترل نگه دارید.
• زخم را هر روز با استفاده از باند و پانسمان تمیز نگه دارید.
• پابرهنه راه نروید.

2. برداشتن فشار از ناحیه، به نام ( (off-loading)

برای بهبودی زخم‌ها، به‌ویژه آنهایی که در پایین پا قرار دارند، باید فشار از آن ناحیه برداشته شود. ممکن است از بیماران خواسته شود که کفش مخصوص پا، یا بریس و یا از ویلچر یا عصا استفاده کنند. این دستگاه ها فشار و تحریک ناحیه زخم را کاهش داده و به تسریع روند بهبودی کمک می کنند.

می‌دانیم که اگر زخم‌ها را پوشانده و مرطوب نگه داریم سریع‌تر بهبود می‌یابند و خطر عفونت کمتری دارند. استفاده از بتادین با توصیه نمی شود، زیرا ممکن است منجر به عوارض بیشتر شود.

3. استفاده از دارو و پانسمان

مدیریت مناسب زخم شامل استفاده از پانسمان و داروهای موضعی است. این محصولات از نرمال سالین تا محصولات پیشرفته، مانند فاکتورهای رشد، پانسمان زخم و جایگزین های پوستی که در بهبود زخم پا بسیار موثر هستند، متغیر است.

برای بهبود زخم باید گردش خون کافی در ناحیه زخم وجود داشته باشد. متخصص پا ممکن است آزمایش ارزیابی مانند مطالعات غیرتهاجمی را تجویز کند و یا با جراح عروق مشورت کند.

4. مدیریت گلوکز خون

کنترل دقیق قند خون در درمان زخم پای دیابتی از اهمیت بالایی برخوردار است. همکاری نزدیک با پزشک یا متخصص غدد برای انجام این کار، بهبودی را سرعت می بخشد و خطر عوارض را کاهش می دهد.

5. گزینه های جراحی

اکثر زخم های غیر عفونی پا بدون جراحی درمان می شوند. با این حال، با شکست درمان، مدیریت جراحی ممکن است مناسب باشد. نمونه‌هایی از مراقبت‌های جراحی برای برداشتن فشار روی ناحیه آسیب‌دیده شامل تراشیدن یا برداشتن استخوان(ها) و اصلاح ناهنجاری‌های مختلف مانند انگشتان چکشی، بونیون یا برآمدگی‌های استخوانی است.

تفاوت زخم معمولی با زخم پای دیابتی

زخم باز آسیبی است که شامل بریدگی در بافتهای خارجی یا داخلی بدن می باشد و معمولاً پوست را درگیر می کند. تقریباً هر کسی در مقطعی از زندگی خود یک زخم باز را تجربه خواهد کرد. بیشتر زخم های باز جزئی هستند و در خانه قابل درمان هستند.

سقوط، تصادف با اجسام نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در صورت وقوع یک حادثه جدی، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. این امر به ویژه در مواردی که خونریزی زیاد باشد یا خونریزی بیش از 20 دقیقه طول بکشد صادق است. زخم پای دیابتی یک زخم باز است که تقریباً در 15 درصد از بیماران دیابتی و معمولاً در پایین پا ایجاد می شود.

زخم پای دیابتی ناشی از اعمال همزمان چندین علت است. علت اصلی آن نوروپاتی محیطی و ایسکمی ناشی از بیماری عروق محیطی است. از بین افرادی که دچار زخم پا می شوند، شش درصد به دلیل عفونت یا سایر عوارض مرتبط با زخم در بیمارستان بستری خواهند شد. ممکن است هفته ها یا حتی چند ماه طول بکشد تا زخم پا بهبود یابد. زخم های دیابتی اغلب بدون درد هستند (به دلیل کاهش حس در پا).

دیابت علت اصلی قطع عضو غیرتروماتیک اندام تحتانی در ایالات متحده است و تقریباً 14 تا 24 درصد از بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی، دچار قطع عضو می شوند. اما تحقیقات نشان داده است که زخم پا قابل پیشگیری است.