نشانه اولین زخم پای دیابتی

اگر دیابت دارید، وجود گلوکز بیش از حد (معروف به قند) در خون شما برای مدت طولانی می تواند عوارض جدی از جمله مشکلات پا مانند زخم پای دیابتی  را ایجاد کند. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات کافی راجع به نشانه اولین زخم پای دیابتی کسب کنید و در صورت زخم هر چه زودتر به متخصص مراجعه کنید تا به بیماری دیابت دچار نشوید.

علائم زخم پای دیابتی

پای ورزشکار: پای ورزشکار قارچی است که باعث خارش، قرمزی و ترک خوردن می شود. میکروب ها می توانند از طریق شکاف های پوست شما وارد شوند و باعث عفونت و زخم پا شوند.

عفونت قارچی ناخن: ناخن‌های آلوده به قارچ ممکن است تغییر رنگ دهند (قهوه‌ای مایل به زرد یا مات)، ضخیم و شکننده شود. محیط تاریک، مرطوب و گرم کفش می تواند به رشد قارچ کمک کند. آسیب به ناخن نیز می تواند منجر به زخم و عفونت قارچی شود.

پینه ها: پینه یک تجمع پوست سخت است که معمولاً در قسمت زیرین پا قرار دارد. پینه ها به دلیل توزیع نابرابر وزن ایجاد می شوند. پینه می تواند به دلیل کفش های نامناسب یا مشکل پوستی ایجاد شود .

تاول: زمانی که کفش‌های شما روی قسمتی از پا ساییده می شود، تاول‌ها ایجاد می‌شوند. هنگام درمان تاول ها، مهم است که آنها را “نترکانید”. پوستی که تاول را می پوشاند از آن در برابر عفونت محافظت می کند.

زخم های دیابتی: زخم پا بریدگی در پوست یا زخم عمیق است. زخم‌های پا می‌توانند از خراش‌های جزئی، بریدگی‌هایی که به آرامی بهبود می‌یابند یا از تماس با کفش‌هایی که به خوبی روی آن‌ها قرار نمی‌گیرند ایجاد شوند. مهم است به محض اینکه متوجه شدید زخم ها را درمان کنید و از پزشک خود در مورد نحوه بهترین مراقبت از زخم خود را بخواهید.

میخچه کف پا: زگیل های کف پا سوراخ‌های کوچک یا لکه‌های سیاه ریز در مرکز دارند. زگیل ها معمولاً دردناک هستند و ممکن است به صورت منفرد یا خوشه ای رشد کنند. زگیل کف پا توسط ویروسی ایجاد می شود که لایه بیرونی پوست کف پا را آلوده می کند. اگر مطمئن نیستید که زگیل کف پا یا پینه دارید، اجازه دهید پزشکتان تصمیم بگیرد. آنها راه های مختلفی برای حذف آنها دارند

زخم پای دیابتی چیست؟

تشخیص

دیابت می تواند دو مشکل ایجاد کند که پاهای شما را تحت تاثیر قرار می دهد:

نوروپاتی دیابتی: دیابت کنترل نشده می تواند به اعصاب شما آسیب برساند. اگر اعصاب پاها و پاهایتان آسیب دیده است، ممکن است گرما، سرما یا درد را در آنجا احساس نکنید. این کمبود احساس «نوروپاتی دیابتی حسی» نامیده می شود. اگر به دلیل نوروپاتی بریدگی یا زخمی روی پای خود احساس نکنید، بریدگی ممکن است بدتر شده و عفونی شود.

بیماری عروق محیطی: دیابت همچنین بر جریان خون تأثیر می گذارد. بدون جریان خون مناسب ، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا زخم یا بریدگی بهبود یابد. جریان خون ضعیف در بازوها و پاها “بیماری عروق محیطی” نامیده می شود. اگر عفونتی دارید که به دلیل جریان خون ضعیف بهبود نمی یابد، در معرض خطر ابتلا به زخم یا قانقاریا (مرگ بافت به دلیل کمبود خون) هستید.

جلوگیری از مشکلات رایج پا در افراد دیابتی با مراقبت صحیح از پا قبل از ایجاد عوارض جدی :

مراقب خود و دیابت تان  باشید، توصیه های پزشک خود را در مورد تغذیه، ورزش و دارو دنبال کنید. سطح قند خون خود را در محدوده توصیه شده توسط پزشک نگه دارید.

پاهای خود را هر روز با آب گرم و با استفاده از صابون ملایم بشویید ، دمای آب را با آرنج خود تست کنید زیرا آسیب عصبی می تواند بر حس دستان شما نیز تأثیر بگذارد. پاهای خود را به خصوص بین انگشتان پا به خوبی خشک کنید.

هر روز پای خود را از نظر زخم، تاول، قرمزی، پینه یا هر مشکل دیگری بررسی کنید. اگر جریان خون ضعیفی دارید، به ویژه مهم است که روزانه پاهای خود را چک کنید.

اگر پوست پاهایتان خشک است، پس از شستن و خشک کردن پاها، آن را با استفاده از لوسیون مرطوب نگه دارید.

همیشه کفش یا دمپایی پنجه بسته بپوشید، صندل نپوشید و با پای برهنه راه نروید، حتی در خانه

کفش مناسب بپوشید و همیشه داخل کفش ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ جسمی در داخل آن باقی نمانده است .

مطمئن شوید که پزشک دیابت پای شما را در هر ویزیت چک می کند ، یک بار در سال معاینه کامل پا انجام دهید